Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անձրևաթափ

վանկեր՝ անձ•րե•վա•թափ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անջրաթափանց թեթև վերարկու՝ անձրևից պաշտպանվելու համար, անձրևանոց ◆ Թագուհին ընտիր վերարկուի վրա հագել էր երկնագույն անձրևաթափ: Սերո Խանզադյան
անձրև թափող, անձրևաբեր ◆ Ան նման էր հեռուեն եկող մրրիկին սևահեռ… որ օդին մեջ անձրևաթափ կը ճայթի։ (Դանիել Վարուժան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։