անղալաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•ղա•լաթ
- Կեսարիա, Կարին, Սեբաստիա, Վան, Տարենտե, Ուրմիա՝ անթերի, գեղեցիկ ◆ Վեզիրը տեհավ դրուստ եռեսուն աղջիկ են, մեկ մեկուց անղալաթ սիրուն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Սև աչքերով ես անղալաթ, Աշխարհի մեջն ես մի հատ։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։