Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անճար

վանկեր՝ ան•ճար

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ճար չունեցող, ուժից՝ կարողությունից զուրկ
հնարքից՝ միջոցից զուրկ, դժվարին կացության մեջ գտնվող
Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Կարին՝ որի համար ճար՝ միջոց չկա, անդարմանելի ◆ Խորունկ վերքս թողիր անճար, ինձ ո՞ւր թողիր, ո՞ւր կերթաս։ (Ավետիք Իսահակյան)
տե՛ս անճարակ
Արարատյան, Թբիլիսի, Նոր Նախիջևան, Պոլիս, Ջավախք, Վան՝ խեղճ, թշվառ, աղքատ
Արարատյան, Խոտուրջուր, Կարին, Ղարաբաղ՝ անշնորհք, ապիրատ, ձեռքից բան չեկող ◆ Նա անճարի մեկն է, ի՞նչ կարող է անել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Խոտուրջուր՝ հիվանդ

անճար հիվանդ - ծանր հիվանդ, անբուժելի ◆ Հնդու եկած բժիշկ եմ ես․․․ երկրե երկիր ման եմ գալիս, թե որտեղ կա անճար հիվանդ։ Հովհաննես Թումանյան
անճարը կերել է բանջարը - հարկը ստիպելու դեպքում՝ մարդ համաձայնում է ամեն ինչի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ awkward, effete գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Беспомощный (ru) ‎(Bespomoščnyj), Бездарный, неумелый (ru) ‎(Bezdarnyj, neumelyj), безнадёжный больной (ru) ‎(beznadjóžnyj bolʹnoj), нужда научит калачи есть (ru) ‎(nužda naučit kalači jestʹ), крайне бедный, гол как сокол (ru) ‎(krajne bednyj, gol kak sokol) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։