անշահախնդրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnʃɑhɑχndɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•շա•հա•խ(ը)նդ•րու•թյուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- անշահախնդիր լինելը
- անշահախնդիր վարմունք՝ գործ ◆ Էսօրվա գրականագետներն ու գրաքննադատներն էլ են մի գլուխ ու անընդհատ առանց հոնորարի գրում, բայց սրանց էդ անընդհատ գրելը երբեք անշահախնդրություն ու առավել ևս հիվանդություն չես անվանի։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անշահասիրություն, անհաշվենկատություն, աննյութաբաղձություն (բնստ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | անշահախնդրություն(ը) | անշահախնդրություններ(ը) |
| Սեռ. | անշահախնդրության | անշահախնդրությունների |
| Տր. | անշահախնդրության(ը) | անշահախնդրությունների(ն) |
| Հայց. | անշահախնդրություն(ը) | անշահախնդրություններ(ը) |
| Բաց. | անշահախնդրությունից | անշահախնդրություններից |
| Գործ. | անշահախնդրությամբ | անշահախնդրություններով |
| Ներգ. | անշահախնդրությունում | անշահախնդրություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։