անշարժ ստակատո

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnʃɑɾʒ stɑkɑˈtɔ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

գերմ. stehende` անշարժ, կանգնած

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) աղեղնավոր նվագարանների (գործիքների) շտրիխ, ցատկող աղեղի այնպիսի շարժում, որի ժամանակ նվագողի ձեռքը ամեն հնչյունից հետո վերադառնում է ելակետին և ստեղծում այն տպավորությունը, որ աղեղը տեղից չի շարժվում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։