անութ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈnutʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•ութ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- թևի տակը, թևատակ, կռնատակ ◆ Պարկը ուսին, բամբիռը անութի տակ և ցուպը ձեռին…թափառում էր արքայական բանաստեղծը։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (բսբ․) տերևի ու ոստի, ցողունի (ճյուղի) ու բնի միացման փոսը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (նորբ․) անթատակ, կռնատակ, թևատակ, խոտակ (բրբ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։