անուղղակի դիտավորություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnuʁːɑki ditɑvɔɾutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) դիտավորության՝ որպես մեղքի ձևի, դրսևորում, ինչի դեպքում հանցանքը համարվում է անուղղակի դիտավորությամբ կատարված, եթե անձը գիտակցել է իր գործողության (անգործության)՝ հանրության համար վտանգավոր բնույթը, նախատեսել է հանրության համար դրա վտանգավոր հետևանքների առաջացման հնարավորությունը, չի ցանկացել այդ հետևանքները, բայց գիտակցաբար թույլ է տվել դրանք
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։