Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•սե•թե•վեթ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

առանց սեթևեթանքի, առանց կոտորվելու ◆ Անշուշտ, - վրա բերեց Շահյանը՝ հափշտակված այդ գեղեցիկ կնոջ անսեթևեթ վարմունքից։ (Նար-Դոս)
անպաճույճ, պարզ ◆ Հիշողությանս մեջ դեռ թարմ է այդ քառածալ նամակը, Վարուժանի անսեթևեթ ձեռագիրը՝ գրված սև թանաքով։ Գուրգեն Մահարի
առանց ավելորդ զարդարանքի, առանց պաճուճանքի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։