անստորոգյալ նախադասություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnstɔɾɔɡjɑl nɑχɑdɑsutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) նախադասություն, որի ստորոգյալը չկա, բայց մտքով կարող է հասկացվել. ◆ «Այդպես ու՞ր...» (այսինքն՝ «Այդպես ու՞ր ես գնում»։
2. ձևով կամ իմաստով կասկածելի՝ ոչ հավաստի բառ

Հոմանիշներ

1. անստույգ բառ
2. անվավեր բառ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ бессказуемное (непредикативное) предложение (ru) ‎(besskazujemnoje (nepredikativnoje) predloženije)
• անգլերեն՝ pop-predicational (pop-predicative)
• ֆրանսերեն՝
• գերմաներեն՝

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։