Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վախ•ճան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

վախճան՝ վերջ չունեցող, մշտնջենավոր ◆ Իմ ճամփան անվախճան մի գիշեր, Ինձ շոյող ոչ մի շող չի ժպտա։ (Վահան Տերյան) ◆ Ճանապարհները կեռ ու մեռ գնում են, գնում են անվախճան՝ դեպի ուրիշ քաղաքներ ու գյուղեր։ (Ակսել Բակունց)
(փխբ․)անվերջ, անդադար, շարունակ

անվերջ, անկետ, անկետական, անսպառ, անանցանելի, անհատնում, անսահման, հավիտյան, հավիտենական, մշտնջենական, մշտնջենավոր, հավերժ, հավերժական, անվախճանական, անվախճանելի, անկատարած (հզվդ․), անմահ, անմեռ, մշտակենդան, (հզվդ․) մշտնջենակյաց, ինքնաժամանակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ endless, interminable գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нескончаемый (ru) ‎(neskončajemyj), бесконечный (ru) ‎(beskonečnyj), вековечный (ru) ‎(vekovečnyj), вечный (ru) ‎(večnyj), нескончаемо (ru) ‎(neskončajemo), бесконечно (ru) ‎(beskonečno), вечно (ru) ‎(večno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։