անվանիություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnvɑnjutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անուանիութիւն
վանկեր՝ ան•վա•նի•ու•թյուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- անվանի լինելը, մեծանունություն ◆ Ի՜նչ զարհուրելի Ոդիսականով պետք է անցնել, հասնելու համար այն բանին, որ նայած տաղանդին, կոչվում է համբավ, մոդա, ռեպուտացիա, անվանիություն, հռչակ, հասարակական համակրանք։ (Օնորե դը Բալզակ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- մեծանունություն, հանրահռչակություն, հռչակավորություն, ականավորություն, նշանավորություն, համբավավորություն, բարձրահռչակություն, հռչակահամբավություն, մեծանունություն, հանրահայտնիություն, երևելիություն, հանրահայտություն, հանրաճանաչություն, հանրածանոթություն, քաջանունություն, հռչականունություն, համբավաշատություն, բազմահամբավություն, բազմահռչակություն, բարձրանունություն, (հնց․)՝ հոգնահռչակություն, գերահռչակություն, հոյահռչակություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | անվանիություն(ը) | անվանիություններ(ը) |
| Սեռ. | անվանիության | անվանիությունների |
| Տր. | անվանիության(ը) | անվանիությունների(ն) |
| Հայց. | անվանիություն(ը) | անվանիություններ(ը) |
| Բաց. | անվանիությունից | անվանիություններից |
| Գործ. | անվանիությամբ | անվանիություններով |
| Ներգ. | անվանիությունում | անվանիություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։