անքրթամ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ք(ը)ր•թամ 

  1. Թբիլիսի, Շիրակ՝ ակնաշառ, առանց կաշառքի ◆ Մե մե լավ միրուքավոր իծաներ ունիմ, վուր եպիսկոպոսները տեհնին, էնչախ նեվեր ◆ անքրթամ տերտեր կոխնին։ (Խաթաբալա)
  2. առանց փողի, դատարկաձեռն ◆ Աղջիկդ ճամփել ես մերկ, առանց հալավ, անօժիտ, անքրթամ, էլ ին՞չ հայր ես դու։ (Ջիվանի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։