ապաինստիտուտավորում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑpɑinstitutɑvɔˈɾum]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (սոցաշխ․) սոցիալական աշխատանքում ընդունված մոտեցում, որի նպատակն է բնակչության որոշ խոցելի խմբերի (սահմանափակ կարողություններով երեխաներ, որբեր և այլք) խնամքը, հսկողությունը և վերականգնումը հաստատություններից տեղափոխել ընտանիք, համայնքային տարբեր ծառայություններ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։