Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(պաշտանվ․) պետության իրավունքը՝ թույլ տալու իր տարածք մուտք գործել և այնտեղ բնակվել արտերկրի քաղաքացիներին, որոնք իրենց երկրում ենթարկվում են հետապնդումների քաղաքական, ազգային-ազատագրական, կրոնական, գիտական և այլ գործունեության պատճառով
(միգ․) երկու իմաստով օգտագործվող ընդհանուր տերմին՝ ապաստան տրամադրելու իրավունք (յուրաքանչյուր պետություն կարող է իր տարածքում սեփական հայեցողությամբ ապաստան տրամադրել ցանկացած անձի), ինչպես նաև ապաստան ստանալու իրավունք այն պետությունից, որի տարածքում հայցվում է ապաստանը, կամ ընդդեմ հետապնդող պետությանը
տե՛ս ապաստան, առաջին ապաստանի երկիր, ապաստարան տրամադրող պետություն

Թարգմանություն

Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։