ապարատչիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑpɑɾɑtˈt͡ʃʰik]

վանկեր՝ ա•պա•րատ•չիկ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) պետական՝ վարչական ապարատի աշխատակից ◆ պետդումայում սկսվել է ապարատչիկների արտահոսք։ «Ազգ»

Աղբյուրներ[խմբագրել]