ապոկրիֆ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑpɔkˈɾif]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
<апокрифы <հուն. apokryphos գաղտնի, ծածուկ
Գոյական
- (կրոն․) պարականոն գրվածք, անվավեր գիրք` սրբազան համարված, բայց ոչ պաշտամունքային գրվածքներ, որոնք գաղտնի պահվում էին մեհյաններում, եկեղեցական կանոնի մեջ չընդգրկված գրքեր
- գրվածք, որի ենթադրյալ հեղինակը հաստատված չէ
- (գրադ․) կեղծ գրվածք, որ ներկայացված է որպես իսկական (գերազանցապես կրոնական գրականության մեջ)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։