առանձնահատուկ խոսքային խանգարում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑrɑnd͡znɑhɑtuk χɔskʰɑjin χɑŋɡɑˈɾum]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (հատուկ կրթ․) երեխայի խոսքի զարգացման խանգարում է, զուտ խոսքային խանգարում՝ առանց այլ տիպի խանգարումների, որին հատուկ է քերականական ձևերի բացակայությունը խոսքում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։