(արևմտհ․) էական մի բան բաց թողնել․ սովորական ընթացքից շեղվել ◆ Սեփական արժանապատվության գիտակցությամբ հպարտ միակ դասակարգն էր դա՝ այլացեղ ժողովուրդների խառնուրդ, հնի և նորի պայքարից առանցքը կորցրած ու այլասերված։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Ինչպես որ անգամ մը պատահած էր և ես անձնասպանություն փորձած էի, կրկին կորսնցուցի կյանքիս առանցքը այդ գիշերին մեջ։ Շահան Շահնուր
