առճակատվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑrt͡ʃɑkɑtˈvɛl]
վանկեր՝ առ•ճա•կատ•վել
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) (ռազմ․) (քղք․) բախվել, ընդհարվել, հակընդդեմ գնալ ◆ Թուրքիան այն աշխարհիկ իսլամական պետությունն է, որը հակադրվում է Իրանի մոլեռանդ արմատականությանը և այդ մոդելներն առճակատվում են Միջին Ասիայի հանրապետություններում։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։