առնկող
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ առ•ն(ը)•կող
- Համշեն, Տրապիզոն՝ լեռան լանջով անցնող ճանապարհ ◆ Առնկող էշտալ մի։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- Համշեն՝ լեռնալանջի վրա ընկած զառիթափ արտ ◆ Առնկող հերկել։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Տրապիզոն՝ խոսքը առաջ տանող մարդ, համառ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։