աստղանիշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑstʁɑˈniʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աստ•ղա•նիշ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- աստղի ձև ունեցող տպարանական նշան
- աստղ որպես նշան շքանշան
- աստղաձև հատուկ նշան [*], որ լեզվաբանակն գրականության սովորաբար դրվում է լեզվական միավորի (բառ, ձևույթ, հնչյուն) վրա՝ ցույց տալով, որ տվյալ բառը, բառաձրը, ձևույթը գրավոր կամ բանավոր չավանդված, բայց վերականգնված, ենթադրվող ձև է
- (գրադ․) աստղաձև նշաններ (սովորաբար երեքը), որ դրվում են հեղինակի անվան հատորի համարի նշման փոխարեն և այլն
- կետադրական օժանդակ նշան աստղաձև նշան որը դրվում է բառի տառի վրա ձախ կամ աջ կողմից
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- աստղանշան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։