Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աստուածորդի

վանկեր՝ աստ•վա•ծոր•դի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հիսուս, Աստվածամարդ, Փրկիչ, Ամենափրկիչ, Հիսուս Քրիստոս, Աստվածազարմ, Տյառնորդի, Մարդորդի, Միածին, Միեղեն Բարի հովիվ, Քաջ հովիվ, երկնային վարդապետ, որդի աստուծո, Աստուծո որդի, որդի մարդո

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ God's Son գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сын божий (ru) ‎(syn božij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։