աստված տա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. երանի թե ◆ -Աստված տա՝ էնքան հարստանաս, ինչքան քո սիրտը կուզի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Լա՛վ, աստված տա, որ էդպես լինի,-բարեմաղթում է դերվիշն, ու քնում են։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Հա՛, հա՛, ըսել է գործերը լավ կ՚երթան։ Աստված տա, աստված տա։ Զարեհ Որբունի ◆ -Մինչև հիմա գործերներիս հաջող գնաց։ Աստված տա որ ասկե ետքը բան մի չի պատահեր։ Երվանդ Օտյան ◆ Աստուձ տա՝ միր վուրթիքը միզ վրա լավը դուրս գան։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ - Տերը տար, հոս գոնե քիչ մը հալալ և հանգիստ հաց մը ուտեր։ Վահե Հայկ ◆ -Դրանով միայն կհաղթենք, և կհաղթե՛նք։ -Տա՛ աստված, տա՛ աստված։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Տա ստված, որ նվիրական «հինգն» ստանա և ընդունվի։ Սդ ◆ Դու պիտի գնաս օտար աշխարհ, տացէ Աստուած, որ այնտեղ օրինավոր մարդ դառնաս։ (Րաֆֆի)
  2. եթե այնպես լինի՝ պատահի, հաջողվի, հաջողեցին ◆ Ո՜ւր էր, եթե Աստված տա, մենք միասին լինենք, ես ինչ որ գիտեմ, բոլորն էլ քեզ կսովորացնեմ։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ «Թե Աստված կըտա, քո պարտքի տակ չենք մնալ մենք»։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Աստված տար, կտորիկ մը երկան քշեր ցավը, ես կու գայի․ աս ի՞նչ համովցեր են այս շուքերը։ Հակոբ Օշական ◆ - Հիմի, թե ասպած տվեց ու դուն իմ ուզած մարդը դուս էկար՝ ուստա Մկրտիչըքեզի ծառա։ (Մկրտիչ Արմեն) ◆ - Մկրտի՞չ․․․ ի՞նչ ես գլուխդ քցե՝ մեռնիմ, հա մեռնիմ։ Մե գուցե ասպած տվեց, վեր ելար։ (Մկրտիչ Արմեն) ◆ - Օխտը նետ ունես, օխտն էլ թուր՝ քցա՛, Աստվածյա յա քեզ կտա, յա ինձ։
  3. (Աստվա՞ծ է տվել) չկա ◆ Երազում նա միայն ինձ հետ է խոսում։ Ուրիշ խոսակից՝ Աստված տա։ Գուրգեն Մահարի ◆ Փող Աստված տա, ընկել եմ սար ու ձոր, փողի եմ ման գալիս։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Աստվա՞ծ է տվել նրան ազնվություն․ նա հորն էլ կծախի։
  4. ողորմության խնդրանքը մերժելու արտահայտություն է ◆ - Մի քիչ փողով օգնեք, ի՞նչ կլինի։ Աստված տա։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։