արարմունք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րար•մունք
- Արարատյան, Թբիլիսի, Մուշ, Նոր Նախիջևան՝ վարմունք, վարվեցողություն, գործ ◆ Արարմունքդ՝ արարքդ ինձ դուր չի գալիս։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- արարմունքով մարդ - շնորհալի, ձեռքից բան եկող, գործունյա մարդ ◆ Կարոն արարմունքով մարդ ա։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։