Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ար•ձա•նա•գիր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

արձանագրություն կրող, վրան արձանագրություն ունեցող ◆ Մոտեցավ առաջին շիրմաքարին ու կարդաց արձանագիրը: (Ավետիք Իսահակյան)
արձանագրված ◆ Նա կկանգնի ու կկարդա խոր հնության արձանագիր էս հին երգը Հայավաթի։ Հովհաննես Թումանյան
տե՛ս արձանագրություն
(հնց․) արձանի վրա գրող, փորագրող

Բաղադրյալ բառեր
արձանագրական արձանագրային արձանագրայնություն արձանագրել արձանագրվել արձանագրություն արձանագրում

Թարգմանություն