արմատանալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾmɑtɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•մա•տա•նալ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- արմատ բռնել՝ արձակել, արմատակալել, արմատավորվել ◆ Երբ ջուրերը ամբողջովվին վերադարձան... այդ ծառը արմատացավ, բարձրացավ, մնաց հոն։ (Միսաք Մեծարենց)
- (փխբ․) հիմնավորվել, արմատ գցել, հաստատվել, բուն դնել ◆ Նրա մեջ արմատացել էր օրգանական երկյուղ դեպի Ալիմյանները։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս արմատավորվել (1)
- տե՛ս արմատակալել (1)
- տե՛ս հիմնավորվել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն