արտախլիս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ար•տախ•լիս 

  1. Սասուն՝ հնձի ավարտը, վերջը
  2. Կարին, Շիրակ՝ ցորենի փունջ, որ վերջացնելուց հետո հնձվորները մատուցում են արտատիրոջը և փոխարենը նվեր ստանում
  3. նվեր, որ արտի հունձը ավարտելուց հետո տրվում է մշակներին՝ քաղվորներին ◆ Քաղվորն արտին տերեն կառնե իր արտախլիսն օրինական։ Ատ ◆ Բանող մշակները Աբոյի այխից բռնեցին, թե՝ արտախլիս առ։ Աբոն խոստացավ նրանց համար միրգ առնել։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։