արք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ արք
- Հավարիկ՝ իրավունք
- հարգանք, որ մեկը վայելում է ուրիշներից
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- արք անել - իրավունք վերապահել, իրավունք համարել ◆ Արք եմ արել, եկել ձեր տուն։ (Ձեռագիր)
- արք բանեցնել (մեկի վրա) - իրավունք գործադրել ◆ Ինձ վրա արք է բանեցնում։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- արք ունենալ - բարոյական իրավունք ունենալ ◆ Յար, քիզ վրեն արք ունենամ... առնում, տանիմ մեջնիսնիրըն օսկեջրած սազի նման։ (Սայաթ-Նովա)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։