աքաշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•քաշ
- Արարատյան՝ կավե լայափոր աման, փոքր կարաս ◆ Աքաշներով զոխ, ողորմակոթ լիքն էր տունը։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Էս յուղն ու ալյուրը տարեք խեղճ Մարկոսի կնկանը,- ահագին ջվալն և աքաշը լցրած՝ ուղարկում է ծառաների ձեռքով։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։