բաղարկություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑʁɑɾkutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ղար•կութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. նոր բառաձևի կամ կապակցության առաջացում երկու իրար մերձավոր բառերի, կապակցությունների խաչավորման կամ միավորման հետևանքով (լեզվբ․)
  2. պատմելու ժամանակ երկու կամ ավելի դեպքերի շփոթելը, խառնելը (կոնտամինացիա)
  3. պատումի մեջ ուրիշի խոսքի մի հատված մտցնելը ոչ իբրև մեջբերում (ցիտատ), այլ իբրև բաղադրիչ տարր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. երկու արտահայտությունների բաղարկություն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։