Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բամբասասէր

վանկեր՝ բամ•բա•սա•սեր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բամբասել սիրող անձ ◆ Նա զգում էր, որ շատ կոշտ վարվեց կնոջ հետ և մտքում հայհոյում էր չար բամբասասերներին։ (Շիրվանզադե)

բամբասել սիրող ◆ Բամբասասեր պառավի պես… անուշ գաղտնիքները սաղ աշխարհին չավ անում։ (Ջավախեցի)
խոխոջացող, քչքչացող ◆ Բամբասասեր առուն անվերջ քչփչում է, անցնում վռազ։ Պարույր Սևակ

չարախոս, չարաբաան, չարասաց, չարալոզու, բամբասկոտ, չարաբերան (ժղ․), բամբասան, բամբասավեր, բամբասանքի բույն, բաղնիսի բողչան (բամբասանքով զբաղվող (ժղ․), բամբասել սիրող)
բամբասամոլ (մոլի բամբասեր)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։