բանակել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նա•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

գիշերե

Բայ

  1. բանակը տեղավորվել, իջևանել՝ գշերելու, հանգստանալու համար ◆ Անտառներում բանակել էին նոր ժամանած զորամասեր։ Սերո Խանզադյան
  2. դիրք գրավել, ճակատ կազմել՝ կռվելու համար

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ճամբարել, բանակ դնել, բանակ զարկել, բանակ խփել, բանակ տալ (ժամանակավորապես զորքը դադար առնել, կայանել)
  2. տե՛ս դիրքավորվել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]