բանաստեղծական հնչյունաբանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑnɑstɛʁt͡sɑkɑn hnt͡ʃʰjunɑbɑnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (գրկն․) չափածո ստեղծագործության մեջ միևնույն կամ նման հնչյունների կրկնությունը, առհասարակ խոսքի բարեհնչունության, երաժշտականության հասնելու միջոցների ամբողջությունը

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։