բանաքաղություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑkʰɑʁutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանաքաղութիւն
վանկեր՝ բա•նա•քա•ղութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- բանաքաղելը, առանց ինքնուրույն հետազոտության ու վերամշակման, ուրիշ աղբյուրներից քաղվածքներ անելով գիրք, հոդված կազմելը ◆ Բանաքաղության և բանագողության դրոշմ են կրում։ (Ղազարոս Աղայան)
- այդ եղանակով կազմած աշխատություն, կոմպիլյացիա
- տե՛ս գրագողություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բանաքաղ, գրագողություն, արտագրություն (կոմպիլյացիա այլև այլ աղբյուրներից քաղվածքներ անելով, մտքերը, շարադրանքը քաղելով, գիրք, հոդված կազմելը այդ եղանակով կազմված)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։