բանդիտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑnˈdit]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բան•դիտ  < бандит < իտլ. banda

Գոյական

1. զինված ավազակ, հրոսակախմբի անդամ, հրոսակ ◆ 31 թվին բանդիտները սպանել էին նրա հորը։ Սերո Խանզադյան
2. հակահեղափոխական ոհմակի անդամ
3. ընդհանրապես՝ կեղեքիչ, հարստահարիչ

Հոմանիշներ

1. ավազակ, ելուզակ, ասպատակ (թալանող և մարդասպան)
2. ղաչաղ (ղաչաղություն անող մարդ) (ժղ․)
3. տե՛ս գող

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
բանդիտային բանդիտական բանդիտիզմ բանդիտապետ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bandit, picaroon, racketeer, gangster գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ бандит (ru) ‎(bandit), разбойник (ru) ‎(razbojnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։