բարակամեջք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑɾɑkɑˈmɛd͡ʒkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարակամէջք

վանկեր՝ բա•րա•կա•մեջք 

Ածական

1. նուրբ իրան ունեցող, նրբիրան, բարակ մեջք ունեցող ◆ Արքենի հասակով բարակամեջք աղջիկ մըն էր Տալիլան։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

1. նրբամեջք (բարակ մեջք ունեցող)
2. տե՛ս բարակիրան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։