բարձախեղդ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾt͡sʰɑˈχɛχt]

վանկեր՝ բար•ձա•խեղդ 

Գոյական

  1. (նորբ․) բարձով խեղդելը կամ խեղդվելը

Ածական

  1. բարձով խեղդված ◆ Բարձախեղդ է արվել որևէ ելք փնտրելու քո մտմտուքը։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Թարքմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]