բարձողություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɔʁutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարձողութիւն

վանկեր՝ բար•ձո•ղութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. վերցնելու, բարձրացնելու կարողություն, ուժ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]