բարոյական զգացմունքներ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɔjɑkɑn zɡɑt͡sʰmuŋkʰˈnɛɾ]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) մարդու բարձրագույն զգազմունքների այն տեսակը, որն առաջ է գալիս, երբ անձը բարոյական գործողություններ է կատարում կամ խախտում է բարոյական նորմերը, դիտում և գնահատում է ուրիշների բարոյական կամ հակաբարոյական գործողությունները (պարտքի, ընկերասիրության, հայրենասիրության, սիրո, ատելության, ցավակցության, համակրանքի և այլ զգացմունքներ)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։