բարոյակիրթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɔjɑˈkiɾtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րո•յա•կիրթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բարոյապես կիրթ, կրթված, դաստիարակված ◆ Բարոյակիրթ սերունդ պահանջող հասարակությունը կամ ազգը պետք է նախ ինքը մաքրվի իր բարոյական ախտերից։ (Ղազարոս Աղայան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. առաքինակիրթ, ազնվակիրթ (բարոյապես կրթված)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]