բեխիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բե•խիկ 

  1. բույսի արմատի մոտ աճած բարակ մազանման շիվ ◆ Անդալիսացու մատը մաքրում ենք բճամատերից ու բեխիկներից։ (Մաթևոս Մամուրյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։