Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)•լուլ

բլուլ1[խմբագրել]

Արարատյան, Կարին, Սասուն՝ չորացած խոտի կամ օրանի փոքրիկ կույտ արտում ◆ Դու էդ գառը տուր․․․ երկու բլուլ խոտ էլ՝ հարոցիցը, որ ուտեցնեմ գառան։ Վրթանես Փափազյան
սնդուկ
սպիտակ կավից սնդուկի ձևով շինած փեթակ
ծառի կոճղ ◆ Կրակը բոթեցի սրա տակը, սրա կողքին էլ մի կոտրած ծառի չոր բլուլ կար, էն էլ քաշեցի վրեն, թեժացավ։ Հովհաննես Թումանյան

բլուլ անել - բլրանման կիտել ◆ Ամեն առավոտ․․․ խսիրն ու բրդունը բլուլ արած կանգնեցնում էին տան մի անկյունում։ (Եղիազար Կարապետյան)

Բաղադրյալ բառեր
բլուլել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ стог (ru) ‎(stog), пень (ru) ‎(penʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Արարատյան, Մուշ՝ հովվական սրինգ ◆ Էդ չոպանն իմացավ, որ իրան պըտի դուս անի, գնաց մի հատ բլուլ առավ, սկսեց ածիլը իրա դարդի համար։ ՀժՀք ◆ Նա․․․ մորը գառից կբաժանի իր բլուլի նվագով։
(երաժշտ․) սրինգանման նվագարան, այն տարբերությամբ, որ բլուլի փողը ձևավոր է, ունի օղանման գոտիներ, իսկ երկու ծայրերը հաստացված են, ձայնը փափուկ է, թավշյա, քիչ խլացված

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։