Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)•նա•հան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բնահան անել - իր տեղից՝ բնից հանել, տեղափոխել ◆ Թխսին բնահան չանես, էլ ճուտ չի հանիլ։ Սահակ Ամատունի
բնահան լինել -
1. բնից՝ տեղից զրկվել, տեղահան լինել
2. շատ հասած ցորենը պատիճից դուրս թափվել ◆ Ցորենը պետք է հնձել, բնահան է լինում։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։