բոլոճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɔˈlɔt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բո•լոճ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * bholodio-՝ * bhel- «փայլել» արմատից, որից ծագում են նաև կենդանական անուններ. հմմտ. լատիներեն fuliea, fulix, հին վերին գերմաներեն beliha «սև փարփար, կերկեր», թերևս նաև լատիներեն beles «կատու»։ Աճառյանը որոշ կասկածով բխեցնում է կովկասյան (իմա՝ քարթվելական) աղբյուրից՝ սրա հետ միացնելով բոլո, բոբոլ, բոբո, բողոլա, բորոխ «ճիվաղ, երևակայական էակ» ձևերը, բայց բերված զուգահեռները (վրացերեն boboli «մեծ որդ», լազերեն boboli «միջատ»), չեն ծածկում հայերենի ձևերըմանավանդ բոլոճ-ը, բողոճ-ը, որոնք կրկնավոր չեն. բուն քարթվելական ձևերը ավելի համապատասխան են «ճիվաղ» նշանակությամբ ձևերին. արդի քարթվելագետները հիշված քարթվելական բառերը համարում են ոչ թե կրկնավոր, այլ * bi(r)b- արմատից -ol-ով ածանցված ձևեր, որոնք նշանակում են «սարդ»։ Ավելի ակնհայտ է «ճիվաղ» նշանակությամբ ձևերի քարթվելական ծագումը։
Գոյական
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բողոճ, բլոճ, պոլոճ, պոլոճիկ (պատենավոր միջատ) (կենդբ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Բալու՝ բոլոմճիկ դառնալ - մեկ ոտքի վրա տեղում պտույտ կատարել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։