գաղջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑʁd͡ʒ ]
Արտասանություն
ՄՀԱ: [gaghj]
վանկեր՝ գաղջ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բնիկ հնդեվրոպական՝ * ul-dhio- կամ * ul-g՛h-՝ * uel- «տաք, գոլ» արմատից. հմմտ. հայերեն գոլ, հին իսլանդերեն ylja «տաքություն, տաքացնել», հին վերին գերմաներեն vali «տաքություն», լիտվերեն vilditi «գոլացնել»։
Ածական
- գոլ, մի քիչ տաք, տաքի ու սառի միջին ջերմություն ունեցող ◆ Գաղջ օդը լիքն է հափրուկի ու լորենու բուրմունքով։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Առաջին անգամ նա ժպտացել է հարավի գաղջ քամու դեմ սուրալիս։ (Վահան Թոթովենց)
- (փխբ․) ոչ ջերմ և ոչ սառն անտարբեր գաղջ վերաբերմունք
Հոմանիշներ[խմբագրել]
եղկ, եղկ ու մեղկ, եղգ, լկուկ, գոլ (հզվդ․) տաքուչի, քամագոլ, մատնագոլ (ջրի մասին) (բրբ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։