գաղտուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գաղ•տուկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Մակբայ

  1. գաղտնաբար, ծածկաբար ◆ Ահռելի ձոր է։ Մի կտոր լուսին Նայում է գաղտուկ, թաքչում ամպերում։ Հովհաննես Թումանյան

Ածական

  1. (ժղ․) գաղտնի ◆ Դղյակի գաղտուկ նրբանցքով բարձրացա մեծ աշտարակի գլուխը։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]