գանահարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɑnɑhɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գանահարութիւն

վանկեր՝ գա•նա•հա•րութ•յուն 

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ գան, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ հար, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

  1. գանահարելը, գանահարվելը ◆ Ինչ վերաբերում է պսակող քահանայի գանահարության փաստին, ատյանը կարծում է, որ Մայրանը ամոթխած եղանակով է հայտնել իր անհամաձայնությունը և պսակող քահանան, չնշմարելով այդ, բռնությամբ առ իրար է խոնարհեցրել նրանց գլուխները։ (Ակսել Բակունց)
  2. խիստ ծեծ, գանակոծություն ◆ Դատապարտյալին նախքան աքսորելը ենթարկում էին մարմնական գանահարության: (Րաֆֆի)
  3. (փխբ․) (հզվդ․) նախատինք, հանդիմանություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

ծեծ, գան, գանակոծ, գանակոծություն, գանածեծ, (հնց․)՝ ծեծք, ձաղկ, ձաղկանք, չարագան, (գվռ․)՝ քոթակ, գմփոց, տփոց, դնքսոց, դնքստոց, դրբոց, դմփոց, տուր, շփռթի, թակ, շնաթակ, ծեծ-փետ (սաստիկ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]