գեստ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡɛst]
վանկեր՝ գեստ
- Նոր Բայազետ, Խլաթ, Մոկս՝ զգեստ, հագուստ ◆ Օրերուց մեկը աչքը բացեց, տեսավ ինքն իրան՝ մե օտար էրկիր ընկած ա, թաքավորական գեստը իր վրեն՝ ման կգա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Արաբի գեստ ուներ ախչըկանը, որ հագնում էր, ըլլում էր տղամարդի նման։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։