գիշագրող
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡiʃɑɡˈɾɔʁ]
վանկեր՝ գի•շա•գ(ը)•րող
- Ղարաբաղ՝ հոգեառ ◆ Գիշագրողը քեզ տանի (անեծք)։
- (փխբ․) շատ տգեղ ◆ Նա աչքիս գիշագրողն է։ ԱՃ
- (փխբ․) անտելի, չսիրված
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։