Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•պետ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ղեկավար, պարագլուխ, պետական ռահվիրա, գլուխ, գլխավոր, դրոշակակիր, դրոշակիր, նավավար
նախագլուխ, կարապետ, ռախունակ, ժողովրդակալ, ժողովրդապետ, ժողովրդագլուխ (հզվդ․)
նախացուցակ (առաջինը ցույց տվող)
հովվապետ, հովիվ, հայր (հոգևոր)
ցեղապետ, տոհմապետ
ուղեցույց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։